Podział stowarzyszeń:

1. ze względu na terytorium (zakres działania):
   • ogólnopolskie
   • regionalne
   • lokalne
   • ogólnoświatowe
2. ze względu na branże, w której działają stowarzyszenia np. naukowe

Zadania stowarzyszeń:

1. ochraniają interesy zawodowe swoich członków i ich rodzin
2. pełnią funkcję opiniodawczą
3. pełnią funkcję socjalną
4. zajmują się dokształcaniem i doskonaleniem swoich członków.

Wśród wszystkich stowarzyszeń które działają w Polsce, można wyróżnić te najbardziej aktywne:

1. Stowarzyszenia naukowo-techniczne – ok. 40. NOT- Federacja Stowarzyszeń naukowo- technicznych (zrzesza te stowarzyszenia)
2. Stowarzyszenie naukowe - ok. 100 (bardzo dużo). Dziedzina nauki wyznacza działanie tych stowarzyszeń. Są takie jak: stowarzyszenia naukowe, społeczne, przyrodnicze.
3. Stowarzyszenia twórcze - bardzo rozległa działalność edukacyjna – kilkanaście np. stowarzyszenia filmowców, literatów, dziennikarzy, itp. Główna działalność to dbanie i ochrona interesów swoich członków, ale również starają się wdrażać młodych twórców w specyfikę tych zawodów, które rozpoczynają – dotyczy głównie młodych twórców.
4. Stowarzyszenia fachowe - skupiają specjalistów w określonej działalności zawodowej np. stowarzyszenie księgowych, bibliotekarzy itd. Są to na ogół ogólnopolskie, duże organizacje ogólnopaństwowe, głównie w dużych miastach.
5. Stowarzyszenia naukowe typu regionalnego – właściwe dla danego regionu.

Formy edukacyjne:

Podstawowe formy to KURSY ale również konferencje, sympozja, narady, seminaria, wystawy itd.

Kolejny edukator: Wyspecjalizowane spółki, fundacje edukacyjne. Najmłodsza grupa edukatorów w zakresie edukacji zawodowej dorosłych. Różne są ich nazwy: ośrodek, przedsiębiorstwo edukacyjne i centrum pomocy, agencje, zakłady szkoleniowe itp.

Większość ich działalności sprowadza się do organizowania pozaszkolnej edukacji zawodowej dorosłych. Ich oferta jest kierowana do określonych przedsiębiorstw i wybranych kategorii zawodowych. Zajmują się głównie szkoleniem kadry średniego lub wyższego szczebla, aby dotrzeć do klientów, ułatwić im korzystanie z ich ofert edukacyjnych. Organizują nauczanie na zamówienia zakładów pracy. Robią to na terenie swoich organizacji lub w innych ośrodkach. Próbują rozpoznać potrzeby i oczekiwania swoich klientów – ze względu na konkurencję. Zatrudniają biegłych w danej dziedzinie, starają się mieć kadrę na bardzo wysokim poziomie.

Samorząd zawodowy- zaczynają dziś w niektórych resortach organizować pozaszkolną edukację dorosłych. Samorządy zawodowe- są to organizacyjne formy zrzeszania się osób wykonujących ten sam zawód. Powstają w celu reprezentowania ich interesów wobec władz państwowych. Współdziałają z organizacjami państwowymi.

Dwa typy samorządów zawodowych:

• samorząd zawodowy zawodów prawniczych – zrzesza wszelkich prawników, adwokatów, notariuszy, itd.
• samorząd zawodowy zawodów medycznych: lekarze, pielęgniarki, opiekunki PCK, itp.

Osoby fizyczne- prywatni edukatorzy, w 1993 r. istniało zalewnie 300 takich instytucji, w następnym aż ok. 4000 tyś. Instytucje te przeważają – jest ich najwięcej ponad 67 %. Jeśli chodzi o ilość edukujących się w nich osób to nie jest ich aż tak dużo.

Pozostali edukatorzy:

Międzynarodowe instytucje dokształcające w zawodzie - szkoli się też za granicą polskich pracowników.